Rodzaje nitów
Nity zrywalne użytkowane są w połączeniach nitowych, w których, oprócz rażących pozytywnych stron nitowania, jak choćby odporność i duża intensywność na obciążenia, sporą rolę gra łatwość demontażu. Systematyka nitów zrywalnych zdyscyplinowana jest w ramach ustaw standardowych, jednak istnieje również podział narzucany cechami materiałów, z których nity owe są wykonane.
Są różne rodzaje nitów.
Klasyczny nit ma postać zwięzłego pręta, skończonego z jednej strony występem zwanym czerepem, a z drugiej częścią zasklepianą przy nitowaniu (przeciwną do łba) zakuwką. Nitowanie było dawniej. Przebieg nitowania polegał na zabiciu gorącego składnika młotkiem tak, aby naszpikował on przyrządzony wcześniej otwór w dwóch kawałkach poszycia. Czasami użytkuje się dodatkowo wiązanie fragmentów z tworzyw niepotocznych z innymi towarami za pośrednictwem takich podzespołów jak nity. Połączenie nitowe są to nierozłączne, niebezpośrednie, połączenie nieświadome komponentów przy użyciu nitów przeciętnie w postaci trzpieni walcowych z czerepami. Nitowanie do usranej śmierci było najdonioślejszą metodą wiązania metalowych fragmentów konstrukcyjnych. W znacznej ilości sytuacji, ze względu na łatwiejszą technologię produkowania, współcześnie zespolenia nitowe zostały wyparte poprzez zespolenie spawane i zgrzewane. Historycznie używane w okrętownictwie. Nitowanie stosuje się do jednoczenia ze sobą blach, taśmowników czy też kształtowników stalowych, dźwigarów, wsporników, wiązarów, a również do nierozdzielnych zespoleń wielorakich części maszyn i przedmiotów. Przy nitowaniu zakładkowym i przy ogromnej konsystencje nitów, można uzyskać strzelistą szczelność zespolenia. Zapewnia to na wykorzystywanie nitów przy strukturze różnego rodzaju pojemników.
Nity są nadzwyczaj zwykłym podzespołem większości warsztatów. Owszem zespolenie nitowe jest przynajmniej po części zespoleniem ciernym, to obliczenia wytrzymałościowe zjednoczeń nitowych spełnia się tworząc, że to nit lub ich ekipa dźwiga pełne obciążenie. Nity na ogół pracują na dążenie albo ścinanie i te warunki architekt musi mieć na uwadze planując połączenie nitowe.